#OP DE JUISTE PLEK
Thommie Pullens (19), op z’n plek bij Senzer
Er zijn momenten geweest waarop het succes voor hen ver weg leek. Nu zijn deze jongeren toch met passie aan de slag. In een bedrijf, voor een organisatie of op school. En ze kijken met vertrouwen naar de toekomst. Dankzij hun eigen inzet én dankzij een extra steuntje in de rug van mensen in hun omgeving.
“Thommie is goed voorbeeld van het succes dat we boeken met
onze werkwijze in de regio Helmond-De Peel. Het is begonnen als project ‘Van School
naar Werk’ in de tijd dat de Participatiewet van kracht werd. Het is speciaal
bedoeld voor jongeren van 16 tot 18 jaar die in Helmond-De Peel wonen en op een
school voor praktijkonderwijs of voortgezet speciaal onderwijs zitten. Onze
participatiecoaches en mensen van RMC en MEE De Meent Groep zitten in het
laatste schooljaar al bij de leerling-besprekingen. Samen met de stagedocenten
kijken ze dan goed naar leerlingen met uitstroomprofiel arbeid. Kan die leerling
naar het reguliere bedrijfsleven, is er extra begeleiding nodig of is het
werkbedrijf dan wel beschut werk een betere optie? Het doel is dat ze al een
baan hebben als ze van school gaan. Dit is nu de vaste werkwijze geworden. Het
is mooi om te zien dat Thommie nu echt op z’n plek is.”
“Via mijn school ben ik hier bij Senzer stage gaan lopen. Hele dagen werd me iets te veel, toen ben ik halve dagen gekomen. Uiteindelijk ben ik hier in dienst gekomen en nu werk ik drie hele dagen en twee halve dagen. Ik werk mee aan het maken van de autostoeltjes voor Dorel. Het werk verandert eigenlijk na iedere pauze; je moet steeds iets anders doen. In het begin vond ik het lastig. Het was erg druk en ik had mijn koptelefoon nodig om niet afgeleid te worden. Dat is gelukkig steeds minder geworden nadat ik mijn contract had gekregen. Nu ben ik meer gewend aan de drukte en moeten ze af en toe zeggen dat ik de koptelefoon moet opzetten omdat ik te veel praat, haha.”
“Thommie liep eerst bij een ander bedrijf stage en dat vond ‘ie helemaal geweldig. Daar wilde hij werken, maar de stagebegeleider zei destijds: misschien toch wel handig als je ook nog eens verder kijken. In het begin had hij wel moeite met de drukke werkomgeving; hij ervaarde veel prikkels. Maar zijn toenmalige werkleider wist hem echt goed uit te dagen en die heeft gezegd: doe eerst maar eens een mp3-spelertje op. En toen kon hij zich beter concentreren. Hij durfde ook moeilijk grenzen aan te geven, dus daar is goed op geoefend. Maar hij is echt veranderd en heeft helemaal zijn draai gevonden. Hij kan nu ook heel goed kletsen, super om te zien.”
‘Hij kan nog steeds stappen maken’
In de bedrijfshal van werkbedrijf Senzer aan de Heibloemweg in Helmond gonst het inderdaad van de bedrijvigheid. Dagelijks assembleren de medewerkers hier honderden autostoeltjes voor Dorel. Geen wonder dat Thommie Pullens (nu 19) het hier erg druk vond toen hij hier zijn eerste stappen zette vanuit de Antoon van Dijkschool (voortgezet speciaal onderwijs) in Helmond. Hij heeft vanwege zijn autisme altijd op speciaal onderwijs gezeten en de overgang naar Senzer was behoorlijk groot. Dat hij inmiddels zijn draai heeft gevonden, dankt hij mede aan zijn eerste werkleider en assistent-werkleider, zegt hij. “Michel en Sylvia hebben vertrouwen in mij getoond en zij hebben ervoor gezorgd dat ik de koptelefoon uiteindelijk heb afgezet.”
Zijn huidige werkleider Johan Smits knikt bevestigend. “Ik heb Thommie hier binnen zien komen als leerling. Hij liep toen eigenlijk altijd met zijn hoofd naar beneden en inderdaad met de koptelefoon op. Hij zat toen bij een andere werkleider, ik ben pas sinds oktober zijn werkleider. Maar hij heeft echt een grote verandering doorgemaakt. Eerst moest z’n moeder altijd afspraken voor hem maken en op een gegeven moment hebben we gezegd: Thommie, dat gaan we niet meer doen. Je bent oud en wijs genoeg om dingen zelf te gaan regelen.” Thommie’s moeder is trouwens altijd nog zeer betrokken op de achtergrond, maar Thommie heeft nu meer zelfvertrouwen om de dingen zelf aan te pakken.
“Hij staat ook meer open voor collega’s” vervolgt Johan. “Hij heeft die koptelefoon bijna niet meer op en hij is echt met sprongen vooruit gegaan. Hij vraagt bijna alles en vertelt veel, zelfs dingen die je niet wilt weten, haha. Thommie heeft zich echt geopend en laat zichzelf veel meer zien. Dat is toch fantastisch. Ik denk dat ‘ie daarin ook nog
wel stappen kan maken en nog een stukje volwassener kan worden.”
Ambitie
Thommie zelf heeft wel de ambitie om zijn dienstverband misschien nog uit te bouwen, maar wil wel graag bij Senzer blijven werken. “Je had toch in het verleden ook wel belangstelling voor de logistiek?”, vraagt participatiecoach Marianne Verbakel. Op dit moment lijkt die interesse wat minder. Werkleider Johan: “Dat hebben we nu even geparkeerd. Het maakt het op dit moment misschien nog te onoverzichtelijk voor hem, want er zitten ook wat administratieve taken aan vast. We gaan liever stapje voor stapje, zodat ‘ie alles zelfverzekerd kan oppakken. Maar Thommie is hier zeker nog niet uitgeleerd. Dus hij moet nog even blijven zitten inderdaad, maar daarna denk ik dat elk bedrijf een hele goeie aan hem heeft. Als ‘ie niet te veel praat tenminste. Want als ‘ie aan het praten is, dan is dat heel gezellig, maar dan staan z’n handjes ook stil. De combinatie van praten en doorwerken moet hij nog een beetje leren.”
Marianne Verbakel en kwaliteitsadviseur Ilke de Gouw zien in Thommie een goed voorbeeld van de Helmondse aanpak. “Wat indertijd is begonnen als project ‘Van school naar werk’ is nu een vaste praktijk geworden in onze werkwijze. Onze participatiecoaches en de mensen van MEE de Meent Groep sluiten tijdig aan bij de gesprekken over de leerlingen uit Helmond-De Peel het laatste jaar van het voortgezet speciaal onderwijs ingaan. Niet alleen bij de vso-pro-scholen in Helmond-De Peel, maar ook bij scholen in bijvoorbeeld Eindhoven waar leerlingen uit Helmond opzitten. Al met al gaat het ieder jaar om zo’n 80 leerlingen tussen 16 tot 18 jaar met het uitstroomprofiel arbeid. We reguliere bedrijfsleven of in een wat meer
beschermde omgeving zoals het werkbedrijf of dagbesteding. Komt het tot een plaatsing van de leerling, dan neemt de participatiecoach het werk van de begeleider van school over. Het uiteindelijke doel is dat elke leerling uit deze doelgroep een baan heeft als ze van school gaan. Uit deze groep vallen geen jongeren tussen wal en schip.” Indien nodig beschikt men nog over het instrument Verdiepend Onderzoek. “Daarmee kunnen we dankzij verschillende testen nog preciezer kijken naar de mogelijkheden van de leerlingen.”
Uitbreiding
Het project Van School naar Werk is indertijd ontstaan, omdat er voor deze specifieke doelgroep een gat in de dienstverlening ontstond met de komst van de Participatiewet. Zij konden toen niet meer rekenen op een tweejarig traject vanuit het UWV. Ilke de Gouw: “We zijn toen met de partners – de scholen, MEE de Meent Groep en RMC – in dat gat gesprongen en hebben in de praktijk veel van elkaar geleerd. De werkwijze is succesvol dankzij de goede samenwerking. De jongeren zelf gaan vaak voorop in de zoektocht naar de passende plek. Zij doen het echte werk! Wij faciliteren en organiseren de zaken daaromheen. En dat is vaak best complex met alle veranderingen in wetten en regelingen. Nu we dit project hebben ingepast in de structurele dienstverlening, gaan we onderzoeken of deze werkwijze ook passend kan zijn voor jongeren vanuit de Entree-opleidingen en mbo-niveau 2. In de praktijk blijkt al langer dat veel meer jongeren in een kwetsbare positie gebaat zouden zijn met deze intensieve dienstverlening. We gaan dat komend jaar met alle samenwerkende partijen onderzoeken.”