#OP DE JUISTE PLEK
Michelle Ronnen, student mbo-3 Helicon
Er zijn momenten geweest waarop het succes voor hen ver weg leek. Nu zijn deze jongeren toch met passie aan de slag. In een bedrijf, voor een organisatie of op school. En ze kijken met vertrouwen naar de toekomst. Dankzij hun eigen inzet én dankzij een extra steuntje in de rug van mensen in hun omgeving.
“Dankzij de praktijklessen en goede begeleiding van Helicon in Eindhoven is bij Michelle de creativiteit naar boven gekomen en een gevoel van ‘daar ben ik goed in’. Zo haal je uiteindelijk meer uit een kind waarvan tot dan toe gezegd werd: daar zit eigenlijk niks in. In het voortgezet onderwijs gaan de deuren te gauw dicht voor kinderen uit het speciaal onderwijs. Kijk eens wat meer naar wat ze wél kunnen.”
“Ik begon soms al twee maanden van tevoren te leren voor een toets. Nu is er wat meer balans. Ik kan het allemaal beter doseren en durf ook keuzes te maken. De praktijklessen hebben echt creativiteit in me losgemaakt, vooral toen we wat moeilijker bloemwerken moesten maken. En ik heb die uitdaging met beide handen aangegrepen. Ik ga hierna zeker verder met een vervolgopleiding.”
“Ik heb als mentor en leerlingbegeleider de eerste jaren veel gesprekken met Michelle gevoerd. Ze was vooral heel onzeker. Het was vaak: ‘ik vind het niet leuk’ en ‘het is moeilijk’, maar ze was al gauw de beste van de klas. Ze wilde het soms té goed doen en legde de lat daarmee erg hoog voor zichzelf.”
Michell is bij Helicon helemaal opgebloeid
Als een stil en onzeker meisje kwam ze vanuit het speciaal onderwijs binnen bij het vmbo van Helicon in Eindhoven. Ze startte er in de basisberoepsgerichte leerweg. Nu is Michelle Ronnen vol enthousiasme bezig aan de mbo-opleiding ‘bloem, groen en styling’ op niveau 3. En ze loopt stage bij de toonaangevende bloemisterij Pasmans, waar ze al vijf jaar een bijbaan heeft. “Ze is bij Helicon helemaal opgebloeid, dankzij de praktijklessen en de goede begeleiding. Haar creativiteit kwam naar boven, een gevoel van ‘daar ben ik goed in’ en dan komt er interesse en gaat het groeien en bloeien”, zegt haar moeder Astrid Ronnen.
Michelle zelf: “Het is geleidelijk gegaan. Maar de praktijklessen hebben echt creativiteit in me losgemaakt. Vooral in de derde klas op het vmbo, toen we moeilijke bloemwerken moesten maken, kreeg ik het gevoel dat me dat goed afging. Ik heb die uitdaging met beide handen aangegrepen.” Sindsdien ging het beter en sneller met Michelle, die nu in het tweede jaar van de mbo-3-opleiding van Helicon in ’s-Hertogenbosch zit. En ze denkt na over een mogelijke vervolgopleiding op
niveau 4.
Extra begeleiding
Het zat er altijd wel in bij Michelle, maar het kwam er moeilijk uit, mede door de concentratiestoornissen die de aandachtsstoornis ADD met zich meebracht. Michelle was vooral heel onzeker, vertelt Pia Willems van Helicon, die in Eindhoven haar leerlingbegeleider, mentor en docent Engels was. “Vanwege haar niveau kwam Michelle in de basisberoepsgerichte leerweg terecht, met veel extra begeleiding. Ze was daar al gauw de beste van de klas, maar zeker in het begin heb ik veel gesprekken met haar gehad in de sfeer van ‘ik vind het niet leuk, het is moeilijk, iedereen doet stom, ik ga van school af’. Daarin speelde een
rol dat Michelle heel open en hulpvaardig was, ook tegenover de leerkracht. Dat vonden sommige andere leerlingen dan weer niet leuk. Als ik er niet aan dacht, kon zij bijvoorbeeld zeggen: we hadden toch huiswerk, juf. Dan werd de rest boos. Terwijl zij het gewoon voor iedereen goed wilde doen. Ze wil het soms té goed doen. Dat kan voor anderen wel eens betweterig overkomen.”
Gezien de goede punten die ze haalde, was het logisch dat Michelle aan het eind van de tweede klas op het vmbo overstapte naar de kaderberoepsgerichte opleiding. Pia: “Wat betreft de prestaties kon dat gemakkelijk, maar
sociaal-emotioneel was ’t lastiger. Ze maakte zich overal druk over en legde de lat voor zichzelf erg hoog. In de kaderstroom zijn de klassen ook groter, maar ze heeft goed doorgezet en is een stuk weerbaarder geworden.”
Meer evenwicht
Thuis kwam Michelle eveneens in wat rustiger vaarwater terecht, nadat haar broer het huis uitging om te studeren. Astrid: “Wij hebben twee uitersten thuis. Onze zoon heeft Asperger en is hoogbegaafd, dus overschaduwde hij Michelle.” Michelle: “Ik ging al twee maanden van tevoren leren voor een toets en mijn broer heeft eigenlijk nooit geleerd voor zijn examens.”
Langzamerhand kwam de situatie voor Michelle wat meer in evenwicht, mede dankzij de begeleiding van haar vader en moeder en van mentor Pia. “Ik heb wel het idee dat de balans veel beter is”, beaamt Michelle. “Ik kan het allemaal wat beter doseren en durf keuzes te maken. Ik ben nu bijvoorbeeld voor een theorietoets pas een week van tevoren gaan leren, omdat ik het praktijkwerk belangrijker vond.” Vervolgens had ze trouwens toch nog ’t hoogste cijfer van de klas.
Dat ze straks doorgaat voor een niveau-4 opleiding is haast wel zeker, maar de richting staat nog niet vast. “Ik kan verder gaan in de richting ‘bloem’ en dan misschien een eigen bedrijf beginnen. We hebben op school een project gedaan: realiseer je droom. Daarin hebben we onze eigen bloemenwinkel ontworpen, met een maquette en alles, dat was heel vet om te doen. Toen zag ik het echt wel voor me.” Maar Michelle heeft meerdere interesses en capaciteiten: ze beschikt ook over talent op het gebied van fotografie en interieur. “En met kinderen werken vind ik echt ook heel leuk, dus iets als onderwijsassistent zou ook kunnen.”
Volg je passie
Voorlopig gaat zij echter vol voor het afronden van haar opleiding ‘bloem, groen en styling’ en voor haar werk bij Pasmans in Eindhoven. Ze mag met de Eindhovense bloemist regelmatig mee naar de bloemenveiling en maakt hier ook het grotere bloemwerk voor toonaangevende bedrijven in de regio. “Ik kan mijn creativiteit volop kwijt.”
Haar tip voor jongeren die het nu moeilijk hebben? “Volg je passie en vertrouw op jezelf.” Mentor Pia: “Daar sluit ik me helemaal bij aan. Ga ervoor en leg je niet neer bij je beperking.” Astrid: “Soms word je wel eens moe van al die stickertjes die ze op kinderen plakken; de deuren gaan te gauw dicht voor een leerling uit het speciaal onderwijs. Kijk eens wat meer naar wat ze wél kunnen, dat is vaak meer dan je denkt.”
Lees meer verhalen van jongeren
Ken je ook een jongere die in deze serie past? Laat het ons weten.
