Hester Bergmans

‘Toch een aantal leuke succesjes geboekt’

“Ons interventiebudget is relatief klein, zo’n 20.000 euro per jaar en we beogen daarmee tien jongeren te helpen. Dus het gaat niet om grote bedragen, maar het kan wel een aanjaagfunctie hebben. En we hebben er toch een aantal leuke succesjes mee geboekt.”

Hester Bergmans beheert als senior Leerplicht/RMC regio Zuidoost-Brabant het interventiebudget, maar ze beslist niet alleen. “Ik overleg uiteraard met de partners die bij de aanvraag betrokken zijn. We kijken eerst of er geen andere mogelijkheden zijn, maar als dat niet het geval is, dan wijzen we het budget toe. Het moet gaan om een jongere die extra financiering nodig heeft en geen beroep kan doen op middelen uit bestaande wet- en regelgeving. We kijken wat er al geprobeerd is en zo krijgen we ook een beeld van mogelijke hiaten in de bestaande regelingen. We kunnen daar dan op andere plekken aandacht voor vragen om ervoor te zorgen dat het in de toekomst misschien wel mogelijkheden gaat bieden.”

Een voorbeeld. “Er was een aanvraag voor een jongere van 16 jaar. Die had zeker talenten, maar hij past niet in het reguliere schoolprogramma. Al vanaf zijn elfde jaar had hij een vrijstelling op medische/psychische gronden. Hij is dus nooit naar het voortgezet onderwijs geweest, maar wel naar een ander traject, Talent Valley. Deze jongen was heel gemotiveerd om naar een koksopleiding op het mbo te gaan, maar een reguliere opleiding zou voor hem heel lastig worden. De betrokken mbo-school zag wel mogelijkheden voor een kokscursus voor volwassenen, in een veel minder schoolse setting, maar ja, dat was geen door het rijk bekostigde opleiding. Voor
hem is met succes een beroep gedaan op het interventiebudget.”

IT-opleiding

Een ander voorbeeld betreft een 18-jarige jongen uit het voortgezet speciaal onderwijs, vertelt Hester. “Ook een jongen die op bepaalde vlakken zeer begaafd was, maar in een schoolse omgeving niet tot een succesvolle loopbaan kwam. Zijn ouders hadden een IT-opleiding voor hem gevonden bij een commercieel instituut, een opleiding die is gericht op het verkrijgen van duurzame arbeid. Maar dit opleidingstraject was niet ingekocht door het participatiebedrijf, waar ze dan normaal gesproken een beroep op zouden kunnen doen. Zijn moeder had via crowdfunding al een aantal modules kunnen bekostigen, maar niet alles. Ze heeft ons benaderd met de vraag of ze een beroep kon doen op de Regeling Tegemoetkoming Studiekosten. Maar dat kon niet omdat het geen door de overheid bekostigd onderwijs betreft. Ik heb toen contact gelegd met het participatiebedrijf en hen gevraagd of ze toch een bedrag beschikbaar wilden stellen als ik dat zou aanvullen vanuit het interventiebudget. Dat is gebeurd en de jongen heeft er de eerste modules inmiddels succesvol afgerond.”

Voor de toekomst komt hier wellicht een structurele oplossing, omdat het participatiebedrijf met het particuliere opleidingsinstituut in gesprek gaat over contractering.

Hellende daken

Een vergelijkbaar verhaal is te vertellen over een leerling vmbo-kader die graag ‘dakdekker hellende daken’ wil worden. Hester Bergmans: “Met deze jongen was ook van alles aan de hand geweest, maar het beroep ‘dakdekker hellende daken’ is het helemaal voor hem. In onze regio is daar helaas geen reguliere opleiding voor, maar wel een particuliere. Hij had al een werkgever die zei: ik wil je in dienst nemen, maar ik vind het wel belangrijk dat je een opleiding doet. In dit geval heeft de werkgever de helft van de opleidingskosten betaald en wij hebben vanuit het interventiebudget een bijdrage geleverd.”

Zorgplicht

Een heel ander voorbeeld is de leerling die vanuit het voortgezet speciaal onderwijs was uitgestroomd naar het mbo, waar al na een paar weken bleek dat dit toch niet haalbaar voor hem was. “Terugkeer naar het vso zou passend zijn en van daaruit zou dan een traject gericht op arbeid mede ontwikkeld kunnen worden. Maar het Samenwerkingsverband zei: nee, we gaan deze jongen niet terugnemen, want hij is bij ons geslaagd en naar het mbo gegaan. Dus daar ligt nu de verantwoordelijkheid en wij krijgen geen bekostiging voor hem. We hebben er toen met een bijdrage uit het interventiebudget voor gezorgd dat hij toch weer kon instromen in het vso en daar de nodige begeleiding zou krijgen in een traject gericht op het verkrijgen van een duurzame plek op de arbeidsmarkt”, aldus Hester. “We hebben dat wel verder bij het ministerie van OCW uit laten zoeken. De conclusie was dat in de bestaande regelgeving rond passend onderwijs voldoende ruimte is om leerlingen weer te laten instromen naar het vso met reguliere bekostiging. Deze informatie hebben we natuurlijk breed gedeeld met alle samenwerkingspartners, dus in de toekomst zal deze patstelling niet meer voorkomen.”

Structurele oplossingen

“Dus het interventiebudget is belangrijk voor individuele jongeren die nergens anders terecht lijken te kunnen. Het is heel fijn dat we dat tot onze beschikking hebben. Maar we ontdekken op deze manier ook hiaten in de regelgeving en zoeken dan naar structurele oplossingen”, is de conclusie van Hester. “Op die manier kun je met een relatief klein budget toch veel voor elkaar krijgen. Als ik andere oplossingen zie, breng ik dat ook onder de aandacht van Han Viguurs als programmacoördinator. Zij kan het dan meenemen naar de stuurgroep.”