Loes Bijnnen

Doe wat je gelukkig maakt, dan groei je vanzelf

GirlsDay is meer bekend dan BoysDay. Maar niet op het Sondervick College in Veldhoven. Daar vond afgelopen 10 april voor de tweede keer een BoysDay plaats, om jongens te laten kennismaken met de zorg. Meiden interesseren voor techniek met behulp van GirlsDay beleefde daar op 10 april de vijfde editie. Organisator Loes Bijnnen – Van Setten van der Meer vindt breed kennismaken met het werkveld super belangrijk voor leerlingen. Ze vertelt over stoere beroepen in de zorg en dat het zo belangrijk is te doen wat je gelukkig maakt.

Loes Bijnnen is vmbo-docent Zorg & Welzijn (Z&W), pleincoördinator Z&W en stagecoördinator op het Sondervick College. Ze probeert de Girls- en BoysDay elk jaar verder te perfectioneren. Zo was er dit jaar voor het eerst een externe spreker op BoysDay: Jelle Reijngoudt. Nu docent-onderzoeker bij Fontys, maar begonnen als wijkverpleegkundige. Hij hield de leerlingen voor dat iederéén in zijn leven met zorg te maken krijgt. Of je nu een ziekenhuis bouwt, kinderen krijgt, naar je oma omkijkt of zelf in de zorg werkt. Zorg is overal. “En omdat veel functies op verschillende niveaus zijn uit te oefenen, kun je later onverwacht nog collega’s worden”, voegt Bijnnen toe.

Stoere beroepen in de zorg

Verder kwamen op BoysDay voorbeelden van ‘stoere’ beroepen aan de orde, zoals ambulancebroeder en helikopterpiloot. Ook bleek dat je in jeugdzorg en kinderopvang niet alleen zorgt, maar ook bezig bent met sport en spel.
Loes Bijnnen vindt het belangrijk dat leerlingen zich breed oriënteren. Daarom liet ze dit jaar alle niveaus (naast vmbo ook havo en vwo) van leerjaar 2 meedoen op 10 april. Ze organiseerde activiteiten voor 140 jongens en even zoveel meiden.

Denkbeelden van ouders beïnvloeden de jeugd sterk

Ze merkt dat denkbeelden van ouders de jeugd sterk beïnvloeden. “Sommige ouders denken bij zorg vooral aan billen wassen. Of ze menen dat techniek voor mannen is en dat je er vieze handen van krijgt. Andere ouders redeneren: hoe hoger opgeleid hoe beter. Maar ik vind dat je moet kijken naar wat je graag doet. Doe wat je gelukkig maakt, dan groei je vanzelf. Ik was zelf ooit een vmbo-leerling en begon als onderwijsassistent op deze school.”

Dat Loes Bijnnen nu doet waar ze gelukkig van wordt, blijkt duidelijk uit haar enthousiasme. Ze hoopt dat er voor BoysDay ooit subsidie en landelijke aandacht komt, net zoals nu al wel is bij GirlsDay. Haar droom is dat er uiteindelijk geen afzonderlijke dagen meer nodig zijn voor jongens en meisjes, maar dagen waarop alle leerlingen én in de techniek én in de zorg gaan kijken.

Een school is niets zonder bedrijven

Om de informatie over de zorg langer te laten beklijven, vindt ze voorbereidende opdrachten en napraten voor leerlingen belangrijk. Met een lunch faciliteerde ze dat ook bedrijven met elkaar konden napraten. “Op school zien we deze dag als een extra verbinding met bedrijven en organisaties. Een school is niets zonder hen. Dat betekent dat we bijvoorbeeld tijdens reguliere stages niet alleen interesse moeten tonen in onze leerling, maar ook in het bedrijf.” Alle deelnemende bedrijven willen volgend jaar weer meedoen aan de BoysDay. “Zij zien het belang in van deze dag voor leerjaar 2, het jaar waarin sommige vmbo-leerlingen al een profielkeuze moeten maken.”

Acitiviteiten BoysDay

Hoe BoysDay er verder uitzag? ’s Morgens gaven mannelijke rolmodellen uit de zorg workshops. Daar leerden leerlingen bijvoorbeeld inzwachtelen. Verder voerden ze elkaar vla, maar dan geblinddoekt. Dat voelt heel afhankelijk. ’s Middags bezochten de jongens de deelnemende bedrijven. Zo speelden ze rolstoelvoetbal bij Libra Revalidatie & Audiologie. Bij Severinus – die zorg biedt aan mensen met een verstandelijke beperking – voerden jongens speeddates met cliënten.

Kleine zaadjes planten

Enkele leerlingen reageerden met; ‘Oh, ik wist niet dat dit ook bij de zorg hoorde’. En de verwachting is dat een paar leerlingen alsnog zullen overstappen naar profiel Zorg & Welzijn. Dat gebeurde vorig jaar ook na deze dag. “Mogelijk hebben we kleine zaadjes geplant.”

Een tip voor scholen die zélf aan de slag willen met de zorg: “Begin klein. Ga in gesprek met het verpleeghuis in de buurt en kijk of en waarmee je leerlingen de instelling kunnen helpen.”